از آن جا که غالبا به هم خوردن خانواده ها ضربه های جبران نا پذیری بر پیکر اجتماع وارد می کند اسلام مقرراتی وضع کرده که تا آخرین مرحله امکان ،از گسستن پیوند خانواده جلوگیری به عمل آید ازیک  طرف طلاق را «منفورترین حلال ها »شمرده و از طرف دیگر باارجاع اختلاف زنا شویی به دادگاه خانواده جلو این کار را گرفته است ،یکی از این مقررات که خود عامل تأخیر طلاق و متزلزل نمودن آن می گردد در این تحقیق مورد بحث واقع شده نگه داشتن عده است. به جهت اینکه عدم شناخت و معرفی صحیح عده موجب مشکلاتی از قبیل ناهنجاری های اجتماعی ،به وجود آمدن فرزندان مجهول الهویت و با عث محرومیت زنان از حقوقشان می شود از طرفی سو استفاده برخی از افراد فرصت طلب به هنگام ضرورت ارضای جنسی وجود این حکم شرعی را نادیده گرفته و با سر باز زدن از آن زمینه بسیاری از معضلات را فراهم می کند ضرورت ایجاب می کند که حتی الامکان با دادن اطلاعات کافی به افراد از بسیاری معضلات اجتماعی جلو گیری شود .

این تحقیق در صدد پاسخگویی به این سئوال است که فقه امامیه در رابطه با  عده چه دیدگاهی دارد؟ فقه امامیه نگه داشتن عده را بر زنی که پس از انحلال نکاح یا به جهت مرگ شوهر یا به لحاظ اطمینان از پاک بودن رحم یا به جهت تعبد شرعی باید صبر و از ازدوج مجدد خودداری نماید واجب می داند و فقه امامیه این امر را تعبدی می داند و حتی آیاتی که در این باره وارد شده این امر مهم را تأیید می نماید منابعی که در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفته فقهی است.